سیاه مشق هایی ازجنس دغدغه

چند تا شکلات توی کیف/جیبمون هست تا وقتی یه بچه(هرچند ناآشنا)رو میبینیم بهش بدیم؟؟؟و بهش لبخند بزنیم تا روز فوق العاده ای داشته باشه و خاطره ی خوبی از یه "خاله"یا"عموی"مهربون تو ذهنش حک بشه؟؟؟اینجوری با محبت میتونیم یه چهره ی مهربون و دوست داشتنی از دین و یه فردی که ظاهر دینی داره رو به بچه ها نشون بدیم.

تجربه ی یک معلم بداخلاق و متنفر شدن از درسی که میتونست خیلی برامون شیرین باشه رو گاهی اوقات تجربه کردیم. تجربه ی داشتن همکلاسی ای که با دیدنش تمام وجود آدم کهیر میزنه!!!تجربه ی غرغرهایی که تمام شیرینی یک سفر،گردش یا روز خوب رو خراب میکنه!

ما برای چندنفر چراغ خطریم؟؟چندنفر با دیدن ما راهشون روکج میکنن؟؟چند نفر با دیدن ما تمام شیرینی یک روزشون ازبین میره؟؟؟هم اتاقی هامون مارو بعنوان چه جور فردی می شناسن؟؟خانواده مون از دست ما راضی اند؟؟؟

این اخلاق یک مسلمونه؟؟یک بچه شیعه ؟؟

افرادی که نماز نمیخونن نه اینکه بلد نباشن نماز بخونن،نه!احتمالا نماز براشون جذابیتی نداره همین طور افرادی که محجبه نیستن.نه اینکه خیلی از آیات و روایات رو درمورد حجاب نشنیده باشن،یا اعتقادی به اسلام ودین و....نداشته باشن،نه حجاب برای این افراد جذاب نیست،یابهتر بگم؛الگوهای قشنگ وجذابی از خانم های محجبه تو ذهنشون نیست وشاید هم الگوها وتصاویری که تو ذهنشونه انقدر بد وخشن وبا مشکلات عدیده اخلاقیه که از هرچی حجاب وفردمحجبه است،روی گردان هستن.(خودمونیم هارفتارای ما،بعضی از چادری ها،باعث زده شدن خیلی ها از حجاب میشه!!!!حواسمون هست؟؟؟بیاین ازخودمون بپرسیم:چطوری یک فرد محجبه تاثیرگذار باشیم؟؟ وبتونیم بقیه رو به حجاب دعوت کنیم؟؟؟من به عنوان یک فرد محجبه مسلمان،چه قدمی برای ترویج فرهنگ حجاب برداشتم؟آیا من توانسته ام یک الگوی جذاب و دلنشین از یک یک زن محجبه رو برای دوستان واطرافیانم به نمایش بگذارم؟؟؟؟؟